Wiem, że to może dosadnie powiedziane…, ale wszyscy zdążamy na cmentarz, tak patrzÄ…c od strony praktycznej… Być może jest to powodem tego, że miejsce to nie nastraja zwykle jakoÅ› radoÅ›nie. Ma jednak inny plus – skÅ‚ania do refleksji.
Cmentarz jest dobrym miejscem nie tylko do tego, by powspominać bliskich i dalekich, znanych i nieznanych, ale również czasem bywa skutecznym lekiem na iluzje, jakie sobie sami serwujemy… (skupianie siÄ™ na bÅ‚ahostkach, patrzenie wyÅ‚Ä…cznie na czubek naszych butów, itp.) Nie powinniÅ›my wiÄ™c go unikać – i co jakiÅ› czas odwiedzać, choćby po to, by dać sobie przestrzeÅ„ do refleksji, zastanowienia siÄ™ nad swoim życiem w aspekcie wiecznoÅ›ci, Boga, wartoÅ›ci, życiowych celów, priorytetów, sensu życia…
Źródło zdjęć: Joanna Wilgucka-Drymajło
PatrzÄ…c na zapadajÄ…ce siÄ™ groby, zastygÅ‚e w zadumie anioÅ‚y, wyblakÅ‚e od staroÅ›ci zdjÄ™cia na nagrobkach… zmienia siÄ™ moja perspektywa patrzenia na życie – czasem tylko na chwilÄ™, ale zawsze coÅ›; jakiÅ› poczÄ…tek może zmian na lepsze.
Wszystko zaczyna się przecież od zmiany myślenia.
Oni też mieli swoje plany, rodziny, nadzieje, dążenia i swoja historię, wyjątkową, jedyną… Pewnie oni też spacerowali czasem po cmentarzu i trudno im było sobie wyobrazić, że przeminą niedługo…
Źródło zdjęć: Joanna Wilgucka-Drymajło
Samotny cmentarz tonący w ciszy… i to wyczekiwanie, unosząca się w powietrzu i na twarzach posągów bez twarzy… A może to tylko moje subiektywne odczucie. Tak czy siak, mi też się udziela i wpadam w zadumę…
PS piękne są te Anioły…
Fot. Joanna, tekstowepole.pl
Dodaj komentarz